[ad_1]
خرس طلای برلیناله ۲۰۲۳ در نهایت به مستندی ساخته کارگردان اهل فرانسه رسید تا سینمای فرانسه به یکی از پرافتخارترین کشورها در تمام ادوار این رویداد سینمایی تبدیل شود.
به گزارش ایسنا، مستند «On the Adamant» ساخته «نیکلاس فیلیبر» جایزه نخست جشنواره برلین را به خود اختصاص داد تا دومین مستند پس از «-آتش در دریا» ساخته «جیانفرانکو روسی» در سال ۲۰۱۶ باشد خرس طلای برلیناله را به خانه می‌برد.
مستند «On the Adamant» پرتره‌ای از مرکز «L’Adamant» در پاریس است. این مرکز منحصر به فرد پذیرای بزرگسالان مبتلا به اختلالات روانی از چهار منطقه اول پاریس است. این مرکز به بیماران کمک می‌کند تا با کارگاه‌های درمانی و حمایت توانبخشی روانی-اجتماعی جایگاه خود را در زندگی روزمره بازیابند.
فرانسه در مجموع و با احتساب تولیدات مشترک سینمایی، ۱۲ بار موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم جشنواره برلین شده است.
سینمای ایران نیز یک‌بار در سال (۲۰۱۱) با فیلم «جدایی» ساخه اصغر فرهادی، بار دوم در سال ۲۰۱۵ با فیلم «تاکسی» از جعفر پناهی موفق به کسب جایزه اول جشنواره معتبر برلین شده و در سال ۲۰۲۰ نیز با فیلم سینمایی «شیطان وجود ندارد» از محمد رسول‌اُف برنده خرس طلاس برلین شده است.
ایران در فهرست ۱۵ کشوری قرار دارد که بیش از یک‌بار، این جایزه مهم سینمایی را به خانه برده است.
«آنگ لی»، کارگردان آمریکایی تایوانی‌تبار تنها کارگردان سینمای جهان است که موفق به کسب دو جایزه خرس طلا در سال‌ها ۱۹۹۳ و ۱۹۹۶ شده است.
*در اولین سال برگزاری جشنواره فیلم برلین ۵ فیلم به عنوان برگزیده در ژانرهای مختلف درام، کمدی، مستند، هیجانی و ماجراجویی و فیلم موزیکال معرفی شدند.
۱۹۵۱- «چهار نفر در یک جیپ»/ «لئوپولد لیندبرگ»- سوئیس
«بدون آدرس ارسال»/ «ژان پل لو شانوا»- فرانسه
«دره سگ آبی»/ «جیمز الگار»- آمریکا
«عدالت برقرار است»/ «آندره کایات»- فرانسه
«سیندرلا»/ «ویلفرید جکسون»- آمریکا
*بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۵ جایزه خرس طلای جشنواره برلین به بهترین فیلم از نگاه تماشاگران تعلق گرفت.
۱۹۵۲- تابستان خوشبختی/«آرنه متسون»- سوئد
۱۹۵۳- مزد ترس/ «هانری-ژرژ کلوزو»/ فرانسه/ ایتالیا
۱۹۵۴- انتخاب آقای هابسون/ «دیوید لین»- انگلیس
۱۹۵۵- موشها/ رابرت سیادمک- آلمان غربی
*از سال ۱۹۵۶ میلادی، جشنواره فیلم برلین از سوی فدراسیون بین‌المللی انجمن تهیه‌کنندگان فیلم (فیاپف) به رسمیت شناخته شد و از آن زمان تا به امروز هیئت داوران بین‌المللی برندگان بخش اصلی جشنواره را انتخاب می‌کنند.
۱۹۵۶- دعوت به رقص/ «جین کلی»-آمریکا
۱۹۵۷- مرد خشمگین/ «سیدنی لومت»-آمریکا
۱۹۵۸- توت فرنگی‌های وحشی/ «اینگمار برگمن»- سوئد
۱۹۵۹- پسرعموها/«کلود شابرل»- فرانسه
۱۹۶۰- لازاریو دی تورمس/«سزار فرناندز اردوین»-اسپانیا
۱۹۶۱- شب/ «میکل‌آنجلو آنتونیونی»- ایتالیا/ فرانسه
۱۹۶۲- یک نوع عشق/«جان شلزینگر»-انگلیس
۱۹۶۳- شیطان/ «جیان لوئیجی پولیدورو»-ایتالیا
بوشیدو، حماسه سامورایی/ «تاداشی ایمایی- ژاپن
۱۹۶۴- تابستان خشک/«متین ارکسان»-ترکیه
۱۹۶۵- آلفاویل/ «ژان لوک گدار»- فرانسه/ ایتالیا
۱۹۶۶- بن‌بست/ «رومن پولانسکی»-انگلیس
۱۹۶۷- آغاز/ «یرژی اسکولیمووسکی»-بلژیک
۱۹۶۸- چه کسی مرگ او را دید؟/ «یان تروئل»- سوئد
۱۹۶۹- کارهای اولیه/ «ژلیمیر ژیلنیک»- یوگسلاوی
۱۹۷۰- بدون برنده
۱۹۷۱- باغ فینزی کوینتینی/ «ویتوریو د سیکا»- ایتالیا/ آلمان غربی
۱۹۷۲- حکایت‌های کانتربوری/ «پیر پائولو پازولینی»- ایتالیا
۱۹۷۳- رعد دوردست/ «ساتیاجیت ری»- هند
۱۹۷۴- کارآموزی دادی کراویتز/ «تد کاچف»- کانادا
۱۹۷۵- فرزندخواندگی/ «مارتا مشاورس»-مجارستان
۱۹۷۶- بوفالو، بیل و دوستان/ «رابرت آلتمن»-آمریکت
۱۹۷۷- صعود/«لاریسا شپیتکو»- اتحاد جماهیر شوروی
۱۹۷۸- ماهی قزل آلا/ «خوزه لوئیس گارسیا سانچز»-اسپانیا
آسانسور /«وماس مونز »- اسپانیا
آنچه مکس گفت/ «امیلیو مارتینز-لازارو»-اسپانیا
۱۹۷۹- دیوید/ «پیتر لیلینتال»-آلمان غربی
۱۹۸۰- منطقهٔ حیاتی/ ریچارد پیرس»-آمریکا
پالرمو یا وولفسبورگ/ «ورنر شرودر»-آلمان غربی
۱۹۸۱- عجله کن! عجله کن/ «کارلوس سائورا»-اسپانیا/ فرانسه
۱۹۸۲- ورونیکا واس/ «راینر ورنر فاسبیندر»-آلمان غربی
۱۹۸۳- تسلط/ «ادوارد بنت»- انگلیس
تجمع/ «ماریو کاموس»-اسپانیا
۱۹۸۴- جویبارهای عشق/«جان کاساوتس»-آمریکا
۱۹۸۵- زن و غریبه/ «راینر سیمون»-آلمان شرقی
واتربی/ «دیوید هیر»-انگلیس
۱۹۸۶- زندان استام‌هایم/«راینهارد هاف»-آلمان غربی
۱۹۸۷- مضمون/ «گلب پانفیلوف»-اتحاد جماهیر شوروی
۱۹۸۸- ذرت سرخ/ «ژانگ ییمو»-چین
۱۹۸۹- مرد بارانی/ «بری لوینسون»/آمریکا
۱۹۹۰- جعبهٔ موسیقی/«کوستا گاوراس»-آمریکا
چکاوک‌ها روی بند/ «یری منزل»- چک
۱۹۹۱- سرای لبخندها/«مارکو فراری»-ایتالیا
۱۹۹۲- گراند کانیون/ «لارنس کاسادن»-آمریکا
۱۹۹۳- زن کنجد کار/ «ژی فی»-چین
ضیافت عروسی/ «آنگ لی»-امریکا/ تایوان
۱۹۹۴- به نام پدر/ «جیم شرایدن»-ایرلند/ انگلیس
۱۹۹۵- طعمه/ «برتران تاورنیه»-فرانسه
۱۹۹۶- عقل و احساس/«آنگ لی»-امریکا
۱۹۹۷- مردم علیه لری فلینت/ «میلوش فورمن»-آمریکا
۱۹۹۸- ایستگاه مرکزی/«والتر سالس»-برزیل
۱۹۹۹- خط باریک سرخ/ «ترنس مالیک»-آمریکا
۲۰۰۰- مگنولیا/ «پل توماس آندرسون»- آمریکا
۲۰۰۱- اُنس/ «پاتریس شرو»- انگلیس(همراه فرانسه، آلمان، اسپانیا)
۲۰۰۲- شهر اشباح/«هایائو میازاکی»- ژاپن
یکشنبه خونین/«پل گرینگرس»-انگلیس- ایرلند
۲۰۰۳- در این جهان/ «مایکل وینترباتم»-انگلیس
۲۰۰۴- با سر توی دیوار/«فاتح آکین»-آلمان/ ترکیه
۲۰۰۵- یوکارمن ای کایلیشا/ «مارک دارنفورد-می»-آفریقای جنوبی
۲۰۰۶- گرباویتسا/ «یاسمیلا ژبانیچ »- بوسنی و هرزگوین (همراه
اتریش، آلمان، کرواسی)
۲۰۰۷- ازدواج تویا/ «وانگ کوآنان»-چین
۲۰۰۸- یگان ویژه/ «خوزه پادیلیا»- برزیل
۲۰۰۹- شیر اندوه/ «کلودیا یوسا»- پرو
۲۰۱۰- عسل/ «سمیح کاپلان‌اوغلو»- ترکیه
۲۰۱۱- جدایی نادر از سیمین/اصغر فرهادی- ایران
۲۰۱۲- سزار باید بمیرد/ برادروان «تاویانی»-ایتالیا
۲۰۱۳- مسأله بچه/ «کالین پیتر نتسر»-رومانی
۲۰۱۴- ذغال سیاه، یخ نازک/ «دیائو ینان»-چین
۲۰۱۵- تاکسی/ جعفر پناهی- ایران
۲۰۱۶- آتش در دریا/ جیانفرانکو روسی- ایتالیا و فرانسه
۲۰۱۷- در جسم و روح/ ایلدیکو انیدی-مجارستان
۲۰۱۸- مرا لمس نکن/ آدینا پنتیلی- رومانی
۲۰۱۹- مترادف‌ها/ نداو لاپید- فرانسه
۲۰۲۰- شیطان وجود ندارد/ محمد رسول‌اُف/ ایران
۲۰۲۱- رابطه بدفرجام/ رادو ژوده/ رومانی
۲۰۲۲- آلکاراس/ کارلا سیمون/ اسپانیاو ایتالیا
۲۰۲۳- On the Adamant/ نیکلاس فیلیبر/ فرانسه
انتهای پیام
