خبر جدیدفرهنگ و هنر

شهید حسین شاطری؛ دو راهی بین ماندن و رفتن

[ad_1]
خبرگزاری پورسینا

ایسنا/قم شهید حسین شاطری در وصیت‌نامه‌اش نوشت: خدایا من می دانم که شهدا مقام بزرگی نزد تو دارند و می دانم که گناهان شهدا را می‌بخشی و بدون پس دادن حساب به بهشت موعود اجازه ورود می‌دهی، هم دلم می‌خواهد زنده بمانم و پیروزی اسلام را بر کفر جهانی ببینم و هم می خواهم خون سرخم را نثار این انقلاب به تمام معنی اسلام و دین اسلام و ندای هل من ناصر امام را لبیک بگویم.

شهید حسین شاطری در ۲۰ آبان ۱۳۴۷ در قم به دنیا آمد و سرانجام در ۲۰ دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید و در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) آرام گرفت.

در وصیت نامه شهید حسین شاطری آمده است:

این وصیت‌نامه‌هایی که این عزیزان می‌نویسند مطالعه کنید پنجاه سال عبادت کرده‌اید. «امام خمینی»

خدا قبول کند یک روز هم یکی از این وصیت نامه بگیرید و مطالعه کنید و فکر کنید وصیت نامه پاسدار شهید حسین شاطری است.

با سلام به یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) و با سلام به حضرت امام خمینی رهبر عظیم انقلاب اسلامی و سلام بر خانواده عزیزم.

عزیزانم من در این برهه از زمان امیدی به زنده بودن در این دنیای فانی ندارم اما امید به زنده شدن اسلام در سراسر جهان است. خدایا مرا ببخش از گناهان من درگذر، تو کریم و رحیمی؛ بارالها نمی‌دانم تا کی می خواهم زنده باشم، امروز یا فردا خدایا کاری کن تا معنای کلمه شهید را درک کنم و با دانستن آن خود را بسازم.

خدایا من می دانم که شهدا مقام بزرگی نزد تو دارند و می دانم که گناهان شهدا را می‌بخشی و بدون پس دادن حساب به بهشت موعود اجازه ورود می‌دهی، هم دلم می‌خواهد زنده بمانم و پیروزی اسلام را بر کفر جهانی ببینم و هم می خواهم خون سرخم را نثار این انقلاب به تمام معنی اسلام و دین اسلام و ندای هل من ناصر امام را لبیک بگویم.

هم می خواهم کربلای حسین را زیارت کنم و هم می خواهم روی مبارک حضرت را ببینم؛ هم آرزوی آزادی قدس را دارم و هم آرزویم این است که ره صد ساله را یک روزه بپیمایم.

در هر یک از این ها سودی نهفته است و آرزوی رسیدن به شهادت. عزیزان من این ها را من باب این گفتم که امام عزیزمان می گوید چه کشته شویم و چه بکشیم، در هر دو حالت پیروزیم و سرافراز.

خوشا به حال آن‌هایی که دل به اسلام دارند و واقعاً مسلم می‌شوند و چون یاران امام حسین در راه اسلام مرگ سرخ را پذیرفتند؛ وای بر آنانی که حسینی شدند ولی حسینی نماندند.

عزیزان من قدر این زمان را بدانید که معلوم نیست ظهور حضرتش امروز است و یا فردای نزدیک چطور می توانم با چنین روی سیاهی به استقبال آن حضرت بشتابم عزیزان قدر امام را بدانید.

انتهای پیام

[ad_2]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا