[ad_1]
ایسنا/خراسان رضوی ترافیک یکی از بدترین قاتلان شناخته شده برای بشر است؛ تصادفات جادهای هر سال جان بیش از ۱.۳ میلیون نفر را میگیرند؛ تعداد قربانیان در کشورهای کم درآمد، بیشتر از مرگومیرهای ناشی از بیماریهایی مانند سل یا اچآیوی است.
به نقل از ویفروم، تغییرات اقلیمی بهطور مشابه تهدیدی برای زندگی انسان محسوب میشود که خیلی به آن توجه نشده است. دانشمندان پیشبینی میکنند که تأثیرات آن بهطور قابل توجهی باعث افزایش سلامتی و مرگهای زودرس خواهد شد.
سازمان بهداشت جهانی تخمین میزند که بین سالهای ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰، حدود ۵ میلیون نفر جان خود را به دلیل اثرات بهداشتی مرتبط با آبوهوا از دست خواهند داد که شامل قربانیان آینده سیل، آتشسوزی، طوفان و سایر اثرات گرمایش جهانی نمیشود.
حملونقل، حدود ۲۵ درصد از کربن ناشی از انسان را تولید میکند. سه چهارم آنها از خودروها، وانتها، کامیونها و اتوبوسها و در ترافیک جادهای است.
۲۶ میلیون خودرو در سال گذشته تنها در چین فروخته شده که این مقدار در سال ۲۰۲۰ به میزان ۲ میلیون خودرو بوده است. بدون کربنزدایی حملونقل، هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم گرمایش زمین را به زیر ۱.۵ درجه سانتیگراد کاهش دهیم.
مقابله با انتشار گازهای گلخانهای از وسایل نقلیه جادهای یکی از وظایف اصلی در مسیر حرکت بدون آلایندگی است. شهرها موارد آزمایشی را برای روشهای کممصرف کربن فراهم میکنند که شامل شهرهای ۱۵ دقیقهای است که دسترسی به مشاغل، مدارس، فروشگاه، درمانگاه و سایر نیازها و فرصتهای افراد با پای پیاده یا دوچرخه فراهم میشود تا از سفر با خودرو اجتناب شود.
افزایش تراکم شهری برای کربنزدایی خوب است زیرا به معنای سفرهای کمتر و کوتاهتر خواهد بود اما تراکم بالا همچنین میتواند زندگی را برای عابران پیاده و دوچرخهسواران خطرناکتر کند.
ایمنی جاده در سالهای گذشته بهبود یافته و تعداد افرادی که در تصادفات داخل خودرو کشته شدهاند بهطور متوسط در دهه ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ به میزان ۱۹ درصد نزول کرده و مرگ عابران پیاده تنها ۳ درصد و تلفات دوچرخهسواری یک درصد کاهش یافته است.
تغییرات آبوهوایی و توقف مرگومیر جادهها در جهان به راحتی کاهش نمییابد، اما دسترسی به تحرک بدون آلایندگی و ترافیک بدون تلفات محقق خواهد شد و باید به هر دو توجه شود.
انتهای پیام