[ad_1]
ایسنا/خراسان رضوی یک بازیگر سینما و تلویزیون گفت: خدا نکند با این مشکلات اقتصادی که گریبان‌گیر مردم شده، سینما تبدیل به یک کالای لوکس شود.
علی جلالی در گفت و گو با ایسنا خاطرنشان کرد: هرچند در این دو دهه سیاست به گونه‌ای بوده که بازیگری و تولید فیلم و سریال در تهران متمرکز شده بود و هنرمندان شهرستانی برای تداوم در کار، باید به تهران کوچ می‌کردند اما کوچ هنرمندان ریسک بالایی دارد.
وی عنوان کرد: آنها باید حضورشان تداوم داشته باشد مبادا یک یا دو کار انجام دهند و بعد مجبور به بازگشت بشوند؛ البته بازیگری که دارای توانایی بالا باشد امکان دوام آوردنش به مراتب بالاتر می‌رود.
این بازیگر توانای کشور گفت: اینکه بگوییم عدالت در سینما برای شهرستانی‌ها اجرا می‌شود؛ کمی غیر واقعی است. اگرچه مدیریت فعلی سازمان سینمایی در این حوزه دنبال راهکاری برای تقسیم عادلانه سهم حضور هنرمندان شهرستانی در عرصه سینما و تلویزیون هستند، اما این روند ممکن است با تأخیر اجرایی شود زیرا سهم گسترده رسانه و تلویزیون و مخاطب در تهران متمرکز است.
وی افزود: شهرستانی‌ها باید به خود ببالند، چون بهترین کارگردانان و بازیگران حال حاضر سینما و تلویزیون ایران همان شهرستانی‌هایی هستند که یا کوچ کردند و یا به طور ناپیوسته در پروژه‌ها حضور مؤثر دارند.
جلالی در خصوص باور کردن استعداد هنرمندان شهرستانی گفت: سهم حضور بازیگران شهرستانی در این عرصه کم نیست، در هر پروژه‌ای که حضور دارم سؤال می‌کنم اهل کجا هستید؛ اغلب قریب به اتفاق شهرستانی هستند که البته در تهران یا کرج و اطراف سکونت دارند.
وی ادامه داد: مادامی که تولیدات سینمای حرفه‌ای در شهرستان متمرکز نیست این توقع که شهرستان‌ها باید از امکانات حرفه‌ای برخوردار باشند؛ کمی دور از منطق است. حتی هزینه اجاره تجهیزات و لوازم گران است و در تهران نیز این تجهیزات و امکانات فقط در دفاتر تخصصی نگهداری و در اختیار سازندگان قرار می‌گیرد.
وی درباره پروژه‌های سینمایی و سرمایه‌گذاری بر روی آنها گفت: در مورد ورود سرمایه یا سرمایه‌دار به برخی تولیدات، جای بحث وجود دارد، اول باید بررسی شود سرمایه تولید فیلم‌هایی که به صورت خصوصی تولید می‌شود از کجاست و این مقوله نیز قطعاً توسط سازمان مربوطه باید کنترل شود که می‌شود؛ اما تأثیر شخص سرمایه‌گذار در انتخاب بازیگر غیرقابل انکار است، قطعاً آن شخص وقتی سرمایه‌ای تزریق می‌کند؛ خواه ناخواه دخالت می‌کند و این به تهیه کننده و کارگردان مربوط می‌شود که چه میزان به وی اجازه ورود بدهند.
حوادث اخیر و فشارهای اقتصادی، منجر به ریزش مخاطب در حوزه اکران شد
وی با بیان اینکه گرایش مردم به فیلم‌های ایرانی کم نشده است، گفت: ما در صنعت سینما با سلایق مختلف هم در طیف مخاطب و هم متولیان تولیدات سینما و تلویزیون روبرو هستیم؛ لذا با سلایق مختلف فیلم تولید می‌شود و بازخورد آن در فروش داخلی و کسب موفقیت فیلم‌ها در جشنواره‌های بین‌المللی پیداست.
جلالی یادآوری کرد: حوادث چند ماه اخیر و فشارهای اقتصادی مردم، منجر به ریزش مخاطب در حوزه اکران شده و این امر کاملاً محسوس است اما خدا نکند با این مشکلات اقتصادی که گریبان‌گیر مردم شده، سینما تبدیل به یک کالای لوکس شود که حتی تماشای فیلم در سینما، آرزویی برای قشر ضعیف جامعه باشد.
وی افزود: بروز این موضوع، نه تنها باعث طوفان و شکست فرهنگی در جامعه خواهد شد و مخاطبی هم که قصد دارد شبی با خانواده برای تماشای فیلمی در ژانر طنز برود و خستگی روزهای سخت‌کاری را بدر کند، نمی‌تواند.
این بازیگر توانا باندبازی را از آن دست مشکلاتی دانست که تأثیرش در سینما مشهود است. مثلاً فلان کارگردان با فلانی‌ها فقط کار می‌کند و… این را از دو جهت می‌شود نگاه کرد؛ یک جنبه مثبت ماجراست که کارگردان و بازیگر حرف هم را خوب می‌فهمند و در تحلیل و اجرا سرعت بیشتری دارند و زود به نقش می‌رسند. در جنبه منفی کارگردان و سازندگان، هم کشف سایر استعدادها را از دست می‌دهند و هم استعدادها فرصت حضور و نشان دادن خود را از دست خواهند داد.
وی گفت: پول و روابط تأثیری در واگذاری نقش ندارد؛ اما این موضوع هیچ تضمینی در ماندگاری اشخاصی که این‌گونه ورود می‌کنند ندارد؛ زیرا سرانجام مخاطب تأثیر در انتخاب و ماندگاری بازیگر دارد.
دیگر ابرو و رنگ چشم در انتخاب بازیگر تأثیری ندارد
جلالی با اشاره به اینکه کارگردان و سازندگان بیشتر دنبال آن هستند که کدام بازیگر در قدم اول دارای محبوبیت هست و قدم بعدی توانایی بازیگر است و شرط بعدی که خیلی هم مهم هست اخلاق است.
وی افزود: باور کنید از۱۰۰درصد اگر اخلاق ۶۰ باشد و توانایی ۳۰، شما شانس بیشتری برای حضور در فیلم دارید. به هر حال بازیگر باید چشم و ابرویی هم داشته باشد که سمپات با هوادار ایجاد کند. هر چند چهره حتماً نباید زیبا باشد، باید به نقش جان دهد.
این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: هرچند موجی در اوایل دهه ۸۰ راه افتاده بود که بر اساس چشم و ابرو و رنگ چشم بازیگر انتخاب می‌شد، اما بعد از چند سال فروکش کرد و امروزه آن شرط محوریت ندارد و استعداد و توانایی در اولویت قرار گرفته است.
وی فاکتورهای مهم بازیگری را علاوه بر عناصری اهم از حس، بیان، بدن، میمیک، اخلاق فردی عنوان کرد.
جلالی به جوانان توصیه کرد؛ به بازیگری به عنوان یک شغل پر درآمد نگاه نکنند و فکر نکنند بارشان را می‌بندند. اگر به این عرصه پا گذاشتند در کنارش شغل دیگری دست و پا کنند و سطح مطالعات خود را در هر حوزه بالا ببرند.
وی افزود: یک بازیگر نه تنها باید از آمادگی جسمانی بالایی برخوردار باشد، بلکه باید سطح دانش خود را در هر زمینه‌ای بالا ببرد، آشنایی با جامعه‌شناسی، ادبیات، فرهنگ و هنر و حتی دانستن یک زبان خارجی خیلی مهم و مؤثر خواهد بود.
بازی در بیش از۳۰ فیلم و سریال
وی در ادامه در خصوص نحوه ورودش به دنیای بازیگری گفت: پس از کسب تجربه در حوزه تئاتر در کاشمر و بازی در چندین نمایش و ساخت چند فیلم کوتاه، در سال ۱۳۷۵ وارد دانشکده هنر در رشته ادبیات دراماتیک و بازیگری مشغول تحصیل شدم. همزمان با تحصیل در دانشگاه، به دفاتر تولید فیلم و سریال مراجعه می‌کردم و تست می‌دادم تا اینکه در سال ۱۳۷۷ موفق به بازی در سریال کتِ‌جادویی شدم و توانستم در کنار بازیگران صاحب‌نام سینما و تئاتر از جمله بهزاد فراهانی، مرحوم جمشید اسماعیل‌خانی، رامبد جوان و بسیاری دیگر از هنرمندان بزرگ بازی کنم.
جلالی افزود: با حضورم در این سریال، راه برایم هموار و ارتباطاتم با دیگر سازندگان و هنرمندان برقرار شد؛ لذا پس از حضور در چند سریال و فیلم پرمخاطب در سال‌های پایانی دهه۷۰ از جمله سریال خط قرمز، جوان امروز، ساقی و… اولین فیلم بلند خود را با نام «آینه‌دهر» که یک فیلم تاریخی بود ساختم.
وی با بیان اینکه در صدد بودم تا به سمت کارگردانی سوق پیدا کنم، در سال ۸۱ دومین فیلم خود به نام «اسلحه شیشه‌ای» که محصول تأمین برنامه شبکه یک سیما بود را ساختم و همین امر سبب گرایش بیشتر من به سمت کارگردانی شد، گفت: به دلیل مسائل اقتصادی و تأمین مخارج زندگی، مجدد به بازیگری مشغول شدم.
جلالی خاطرنشان کرد: هرچند برای تأمین کسری هزینه‌های زندگی، مجبور شدم در کنار بازیگری، به شغل دیگری روی بیاورم، اما همه این‌ها نتوانست جلوی علاقه و عشقی که به بازیگری داشتم را بگیرد و نمی‌توانستم با بازیگری خداحافظی کنم از این رو مجدد با پیشنهاد مرحوم محمدرضا اعلامی کارگردان مطرح سینما برگشتم و در فیلم ایشان ایفای نقش کردم.
این بازیگر کاشمری گفت: بعد از بازی در بیش از۳۰ فیلم و سریال، هنوز هیچ‌یک از کارهایم برایم نقطه عطف نبوده است. شاید به جز چند کار، بقیه کارها را دوست دارم؛ اما در هیچ‌کدام از نقش‌هایی که بازی کردم از منظر اینکه یکی از آنها نقطه عطفی در بازیگری من است چیزی ندیدم.
وی افزود: اگرچه تصور خیلی از مخاطبین این هست که من تمایل به سمت ایفای نقش منفی دارم، اما این فرآیند اول می‌تواند پیشنهاد کارگردان و بعد تمایل بازیگر باشد.
جلالی گفت: اهمیت یک نقش منفی، مثبت و یا خاکستری برای من این است که چالشی باشد. بنابراین در فیلم‌نامه‌هایی که به من پیشنهاد شده گاها انتخاب بین دو یا سه نقش بوده که انتخاب یکی به خودم واگذار می‌شده و من هم سراغ نقش چالشی‌تر می‌رفتم.
وی گفت: در حال حاضر مشغول بازی در سریال «محرمانه» هستم که از زمان پیش تولید تاکنون حدود یک‌سال مرا درگیر خودش کرد. این سریال به کارگردانی محمود معظمی هست که بی‌شک یکی از سریال‌های پر مخاطب خواهد شد؛ زیرا هم از کارگردانی بی‌نظیری بهره برده و هم از بازیگران خوب برخوردار است.
او گفت: در حال حاضر بخشی از کار در تهران، چابهار و کشورهای امارات و کنیا تمام شده و بخشی در یکی دو کشور باقی مانده که به امید خدا مجموعه تا خرداد ۱۴۰۲ آماده پخش خواهد شد.
علی جلالی سال ۱۳۵۶ در کاشمر در یک خانواده نسبتاً پرجمعیت به دنیا آمد و تا پایان دوران متوسطه در این شهر زندگی کرد. سال ۱۳۷۴در رشته مهندسی مکانیک جامدات و همچنین ادبیات نمایشی در دانشگاه قبول شد.
او از ۱۲سالگی به همراه دوستانش در برنامه‌ها و جُنگ‌های شهرستان به اجرای نمایش مشغول شد و سال ۱۳۷۲ اولین بازی تئاتر حرفه‌ای را تجربه کرده و تندیس زرین و حکم افتخار بازیگر برتر جشنواره دانش‌آموزان استان را به دست آورد. همان افتخار، باعث شد به صورت حرفه‌ای‌تر به بازیگری فکر کند و جرقه‌ای برای حضورش در گروه‌های حرفه‌ای تئاتر شهرستان کاشمر باشد.
انتهای پیام
