تجربیات متفاوت دختر دوچرخه‌سوار ایران در اروپا

به گزارش ایسنا، در روزهای خانه نشینی بسیاری از رکابزنان، سه دختر این شانس را داشتند که بتوانند خارج از مرزهای ایران به دنبال پیشرفت باشند. ماندانا دهقان رکابزن جاده ایران یکی از آن سه دختر است که توانست برای سومین بار در یک تیم اروپایی رکاب بزند. او ابتدا عضو یک تیم هلندی بود و سپس به اسپانیا رفت و در این کشور در دو تیم رکاب زد. تجربه رکاب زدن در اروپا برای این ملی‌پوش کاملا متفاوت از چیزی است که در ایران تجربه کرده است.  

دهقان در گفت‌وگو با ایسنا در مورد تفاوت رکاب‌زدن در یک تیم اروپایی بیان کرد: همه چیز از امکانات گرفته تا برنامه ریزی، تعداد مسابقاتی که شرکت می کنیم و سطح مسابقات اصلا قابل قیاس نیست. ما در اسپانیا هم در جاده تمرین می کنیم اما در امنیت کامل است، بدون اینکه کسی بخواهد ما را اذیت کند. در مسیرهایی که بدانند دوچرخه سوار تردد دارد، هر ۲ کیلومتر یک تابلو نصب کرده اند که نشان می دهد محل تردد دوچرخه‌سوار است و راننده یک و نیم متر فاصله را باید رعایت کند. فکر نمی کنم در ایران یکی از این تابلوها وجود داشته باشد و به چشم من نخورده است.  

 او ادامه داد: دور مجموعه ورزشی آزادی محل تردد تعداد زیادی از دوچرخه‌سوارها است اما یک تابلو نیست و فکر نمی‌کنم تهیه چهار تابلو کار سختی باشد. این تابلوها می توانند کمک کنند تا راننده دقت بیشتری داشته باشد و جلوی خیلی از تصادف ها را می‌گیرند. تقریبا در ماه برای هر دوچرخه سوار چند مرتبه اتفاق می افتد که مورد اذیت و آزار قرار بگیرند و متاسفانه راننده ها اذیت می کنند. در اسپانیا واقعا چنین مسائلی نیست و از لحاظ ذهنی آرام هستم.

دهقان با اشاره به اینکه در تیم های اروپایی نظم وجود دارد، گفت: در تیم های اروپایی همه مسائل طبق روال است و از لحاظ روانی آرامش داریم و تمام تمرکز خود را روی تمرین می گذاریم که برای نتیجه گیری بهتر، مهم است. تمام برنامه‌ها روی نظم است مثلا اگر قرار است صبحانه ساعت ۷ باشد همه اعضای تیم ساعت ۶ و ۵۹دقیقه صبح حاضر هستند یا اگر قرار است ساعت ۱۰ صبح تمرین باشد، تمرین راس ساعت تعیین شده آغاز می شود. این در حالی است که در ایران باید نگران دوچرخه، انتخابی ها، تغذیه باشیم و ورزشکار همیشه خیالش راحت نیست.

دختر رکابزن ایران در مورد تفاوت علم تمرین تصریح کرد: علم تمرین در اروپا براساس علم روز دنیا است و نسبت به آنها خیلی عقب هستیم. در واقع می توانم بگویم تفاوت از زمین تا آسمان است. در تیم آنالیزور داریم که تمام عملکردهای ما را آنالیز و نقاط ضعف و قوت را مشخص می کند و باعث می شود که خیلی بهتر پیشرفت کنیم.

او افزود: گذاشتن مسابقه انتخابی دیگر منسوخ شده است و میانگین عملکرد ورزشکار مشخص می کند که چه کسی نفر اول تیم است و همه باید برای آن کار کنند. مثلا اگر می گویند ماندانا دهقان لیدر تیم است، اگر پنچر هم کنم، هم تیمی‌ام باید دوچرخه اش را در اختیار من قرار دهد تا بتوانم مسابقه را تمام کنم حتی اگر خودش پیاده شود و مسابقه را تمام نکند. در ایران همیشه همه نتیجه انفرادی را می بینند و هیچ  وقت جوایز تقسیم نشده است و همین باعث می شود که همه به فکر نتیجه انفرادی باشند تا کار گروهی. امیدوارم در دوچرخه‌سواری ایران هم تغییراتی صورت بگیرد و اتفاقات خوبی بیفتد.

انتهای پیام